Hoe de huizenmarkt verpest werd voor potentiële kopers

Een paar weken terug werd ik 28. Ik heb mijn studies in vier jaar afgerond en werk nu al vijf jaar voor de overheid in een goed betaalde baan. In principe heb ik alles goed voor elkaar en ben ik ook wel echt toe aan een volgende stap: een eigen huis. Ik heb nu tien jaar gehuurd en merk dat ik graag mijn geld zou steken in mijn eigen bezit in plaats van een constante stroom aan vervelende huisbazen iedere maand meer dan duizend euro te geven. Maar helaas, de markt is verpest en ik zie geen enkele manier om in de nabije toekomst een huis te kopen.

Het perfecte huis voor mij

Je zou natuurlijk nog kunnen denken dat ik gewoon te veel wil van het leven. Wie heeft er nou echt een heel huis nodig voor zichzelf. En misschien verwacht ik wel te veel van een huis? Persoonlijk vind ik dat niet. Ik kan een hypotheek van 250.000 euro aanvragen, werk hier vijf dagen per week keihard voor en wil gewoon een normaal huisje. Een leuke keuken, prima woonkamer en het liefst twee slaapkamers zodat ik in één van de twee kamers een kantoor met bureaublad kan neerzetten. Het liefst nog een tuin, maar ik zou genoegen nemen met een balkon. Dat is toch niet te veel gevraagd?

Het lange wachten kan beginnen

Toch lijkt het er echt niet in te zitten. De markt zit volledig vast. Voor 250.000 euro krijg ik nog geen bouwval in de stad. Alleen de mensen met enorme bakken met geld en een flinke lijst aan woningen zijn nog echt in staat mooie huizen te kopen. Deze zetten ze vervolgens om in een huurhuis, of flippen ze om er een kleine winst uit te halen. De mensen die het echt nodig hebben, zitten simpelweg vast in een verpeste huizenmarkt. Voor mij blijft het tuintje, de slaapkamer en het bureaublad dus een verre droom.